Zelfreflectie Eindvoorstelling 5VWO

Hoi ik ben Lou en ik heb op 5 juni 2012 de eindvoorstelling gedaan met 5 VWO. Ik speelde een ietwat wrede Duitse professor die wilde aantonen dat angsten door interne processen in het lichaam ontstaan in plaats van door prikkels van buitenaf. Ik vind dat de voorstelling beter is gegaan dan dat ik had verwacht. Niet iedereen kende namelijk de tekst en we hadden tot voor de dag van de voorstelling nog nooit een generale repetitie gedaan. Ik had er dus niet echt veel vertrouwen in. Ik had daar ook een aandeel in: ik kende mijn tekst wel, maar ik had nog op de dag zelf veel moeite me in te leven in het personage.Ik vond bepaalde dingen in het proces heel moeilijk. Ik vond het best moeilijk om de tekst te schrijven. We -Daan, Selina en ik- zouden namelijk zelf een tekst moeten schrijven voor onze scènes. Dit was echter best pittig. Ik vond het erg moeilijk om zelf te schrijven. Zo hadden we eerst een versie maar die was niet echt grappig dus moesten we alles herschrijven. De tekst was pas twee weken voor de voorstelling af. Mijn grootste struikelblok vond ik eigenlijk dat ik in het Duits moest praten. Dit is best wel moeilijk. De tekst was namelijk in het Nederlands geschreven.
Het team-werken ging best goed. Ik werkte zelf direct met Daan en Selina. Af en toe, als Selina er niet was in verband met haar knie keek ik mee met de familiescènes van Daan, Julia, Marit en Bas. Dan gaf ik wat, opbouwende, kritiek. Ik vind het wel jammer dat we met de hele groep niet echt geconcentreerd konden werken. Bij de collectieve repeties was er altijd wel iemand doorheen aan het praten. Dit vond ik wel jammer.
De eerste voorstelling ging minder goed dan de tweede. Dit had met verschillende dingen te maken. Ten eerste hadden we nog niet zo vaak de hele voorstelling gedaan, en ten tweede was het publiek bij de eerste voorstelling niet echt enthousiast. Ik vond de tweede ook echt beter gaan. Ik was geen tekst vergeten en ik zat ook echt in mijn rol. Ik snap wel dat we voor de voorstellingen een 6 en een 7 hebben gekregen. Ik vind namelijk dat we als groep te weinig er samen voor hebben gezorgd voor een mooie productie. Dit heeft volgens mij niet alleen met de instelling van onze groep te maken, maar ook met de grootte van de groep. Omdat je met zo'n grote groep een voorstelling maakt is 'ie minder persoonlijk en, dat gold tenminste voor mij, ben je minder bereid om je extra in te zetten voor de voorstelling. Dit vind ik heel jammer. Ik hoop dan ook dat we volgend jaar een wat kleinere groep krijgen zodat je wat betrokkener raakt met het proces.
Mede-leerlingen die bij mij erg opvielen waren Marit, Julia en Eva. De dialogen van Julia en Marit vond ik echt hilarisch. Ze hadden wel het voordeel dat de dialogen al geschreven waren, waardoor ze heel veel tijd in de vorm hebben kunnen stoppen. Eva vond ik ook heel goed in haar dialoog met Bas. Vooral ook omdat het zelf geschreven was. Dat was namelijk het enige dialoog van onze voorstellind die zelf gschreven was en ook nog wel inhoud had, want die van Daan, Selina en mij had dat nou niet bepaald. Ik vond hen dus wel de beste van de show.
Samengevat vind ik dat de voorstellingen prima zijn verlopen. We hebben een prima voorstelling afgeleverd. Ik ben het wel met meneer Pijpers eens dat het geen voorstelling is die nou echt fenomenaal was en allesovertreffend. Toch hebben we de kijkers geamuseerd en hebben we ook een thema overgebracht wat de opdracht was.