Zelfreflectie Eindvoorstelling 5VWO

Hoi ik ben Lou en ik heb op 5 juni 2012 de eindvoorstelling gedaan met 5 VWO. Ik speelde een ietwat wrede Duitse professor die wilde aantonen dat angsten door interne processen in het lichaam ontstaan in plaats van door prikkels van buitenaf. Ik vind dat de voorstelling beter is gegaan dan dat ik had verwacht. Niet iedereen kende namelijk de tekst en we hadden tot voor de dag van de voorstelling nog nooit een generale repetitie gedaan. Ik had er dus niet echt veel vertrouwen in. Ik had daar ook een aandeel in: ik kende mijn tekst wel, maar ik had nog op de dag zelf veel moeite me in te leven in het personage.Ik vond bepaalde dingen in het proces heel moeilijk. Ik vond het best moeilijk om de tekst te schrijven. We -Daan, Selina en ik- zouden namelijk zelf een tekst moeten schrijven voor onze scènes. Dit was echter best pittig. Ik vond het erg moeilijk om zelf te schrijven. Zo hadden we eerst een versie maar die was niet echt grappig dus moesten we alles herschrijven. De tekst was pas twee weken voor de voorstelling af. Mijn grootste struikelblok vond ik eigenlijk dat ik in het Duits moest praten. Dit is best wel moeilijk. De tekst was namelijk in het Nederlands geschreven.
Het team-werken ging best goed. Ik werkte zelf direct met Daan en Selina. Af en toe, als Selina er niet was in verband met haar knie keek ik mee met de familiescènes van Daan, Julia, Marit en Bas. Dan gaf ik wat, opbouwende, kritiek. Ik vind het wel jammer dat we met de hele groep niet echt geconcentreerd konden werken. Bij de collectieve repeties was er altijd wel iemand doorheen aan het praten. Dit vond ik wel jammer.
De eerste voorstelling ging minder goed dan de tweede. Dit had met verschillende dingen te maken. Ten eerste hadden we nog niet zo vaak de hele voorstelling gedaan, en ten tweede was het publiek bij de eerste voorstelling niet echt enthousiast. Ik vond de tweede ook echt beter gaan. Ik was geen tekst vergeten en ik zat ook echt in mijn rol. Ik snap wel dat we voor de voorstellingen een 6 en een 7 hebben gekregen. Ik vind namelijk dat we als groep te weinig er samen voor hebben gezorgd voor een mooie productie. Dit heeft volgens mij niet alleen met de instelling van onze groep te maken, maar ook met de grootte van de groep. Omdat je met zo'n grote groep een voorstelling maakt is 'ie minder persoonlijk en, dat gold tenminste voor mij, ben je minder bereid om je extra in te zetten voor de voorstelling. Dit vind ik heel jammer. Ik hoop dan ook dat we volgend jaar een wat kleinere groep krijgen zodat je wat betrokkener raakt met het proces.
Mede-leerlingen die bij mij erg opvielen waren Marit, Julia en Eva. De dialogen van Julia en Marit vond ik echt hilarisch. Ze hadden wel het voordeel dat de dialogen al geschreven waren, waardoor ze heel veel tijd in de vorm hebben kunnen stoppen. Eva vond ik ook heel goed in haar dialoog met Bas. Vooral ook omdat het zelf geschreven was. Dat was namelijk het enige dialoog van onze voorstellind die zelf gschreven was en ook nog wel inhoud had, want die van Daan, Selina en mij had dat nou niet bepaald. Ik vond hen dus wel de beste van de show.
Samengevat vind ik dat de voorstellingen prima zijn verlopen. We hebben een prima voorstelling afgeleverd. Ik ben het wel met meneer Pijpers eens dat het geen voorstelling is die nou echt fenomenaal was en allesovertreffend. Toch hebben we de kijkers geamuseerd en hebben we ook een thema overgebracht wat de opdracht was.

Slotopdracht Modern

We hebben voor dit project twee kunstwerken van begin 20e eeuw gecombineerd. De eerste is Pineapple Rag van Scott Joplin en het tweede is van Mondriaan:

Door: Daan Nugteren, Ties de Bont en Lou Nieuwenhuijse.

Met dank aan: Julia Lammerts

Grafische Partituur

De grafische partituur Modern

Een stukje 12-toons muziek, Chopin

Dit is Chopin. Blijkbaar geen 12-toonse muziek



Deze dan:

Mindmap Hofcultuur

Ik heb voor Kunst een mindmap over Hofcultuur gemaakt. Dit zijn Links naar precies dezelfde mindmap, maar de site die ik gebruikt heb, Mind42 vermeldde dat dit drie verschillende waren dus ik heb ze allemaal maar in dit bestand geplakt:

http://mind42.com/pub/mindmap?mid=9d0a62af-dc2d-4aaf-822b-171c72a4b6eb&rel=link">Hofcultuur</a>

http://mind42.com/pub/mindmap?mid=9d0a62af-dc2d-4aaf-822b-171c72a4b6eb&rel=url

mind42.com/pub/mindmap?mid=9d0a62af-dc2d-4aaf-822b-171c72a4b6eb&rel=iframe"></iframe>

Ik ben met deze mindmap vooral ingegaan op de kunst in de hofcultuur. Ook heb ik wat begrippen verhelderd, zoals Humanisme en Absolutisme. Ik hoop dat het je kan interesseren!

Zelfreflectie Monoloog

Hallo allemaal. Dit is mijn reflectie over mijn monoloog die ik gehouden heb voor Drama. Ik vond dat mijn monoloog prima ging. Ik zal eerst eens bij het begin beginnen. Mijn tekst heette 'Veteraan' en ging over een oude krasse baas die iets ging vertellen over zijn oude leraar op de kazerne. Uiteindelijk blijkt hij kritiek te hebben op de jeugd van tegenwoordig, die in zijn ogen maar slap is. Mij leek deze tekst wel leuk. Toen ik hem voor het eerst las had ik al een bepaald beeld  bij hoe ik hem zou moeten verbeelden. Toch bleek het best moeilijk dit personage te spelen, om het niet saai te laten klinken maar ook geen typetje. Ik denk dat ik hier aardig in gelukt ben. Het werken met de groep ging opzich goed maar verliep soms wat moeizaam. Als we zelfstandig moesten werken dan gingen we in de aula zitten en namen we ons voor het over onze voorstelling te hebben. Dit bleek echter niet altijd te zijn. Vaak begonnen we dan met: "Oke, het draaiboek!", maar al snel zagen we weer andere mensen zitten in de aula en dan was het gedaan met de concentratie. Uberhaupt was de concentratie af en toe ver te zoeken. Ook tijdens de lessen met Mr. Pijpers erbij was er veel chaos. Hiervoor was ik natuurlijk ook verantwoordelijk. Ik heb tijdens de lessen wel goed proberen op te letten. Van Mr. Pijpers kreeg ik tips als dronken, bekakt spreken, mensen aankijken en staan tijdens de monoloog. Aan de laatste twee heb ik veel gehad. Ik keek namelijk op het begin het publiek (mijn mede-leerlingen en Mr. Pijpers) niet goed aan. Ook zat ik ingebogen. De eerste twee tips heb ik echter maar laten vallen, want ik kon dit niet goed brengen zonder een flat character te worden. De dag zelf vond ik niet erg spannend. Ik had er wel zin in. Voor mijn gevoel was alles prima voorbereid: Het decor was er, de folders waren gemaakt, muziek was geregeld, draaiboek lag er en ik kende mijn monoloog al vanaf de herfstvakantie. Maar toen ik op school aankwam zag ik dat dingen als de folders, muziek en draaiboek behoorlijk amateuristisch in elkaar zat. (ik vond dit betreffende muziek erg raar, want ik had alles thuis samengesteld en gebrand en op mijn laptop deed 'ie het...) Toch vond ik het toen niet echt spannend omdat ik het gevoel had dat het allemaal niet zo vele uit maakte en ik geloofde dat alles wel goed kwam. Daarbij heb ik ook al jaren achter elkaar (eenmaal per jaar, maar goed) in zaal 16 gestaan dus ik was wel iets gewend. Ik heb aan niemand van mijn klasgenoten echt iets gehad. Ik heb van hen geen tips gehad en ben zelf ook nergens op gekomen, zo van "he, da's leuk om zelf ook te doen!". Ook heb ik de voorstellingen van MADHOUSE en Samen Eenzaam pas op de voorstellingsdag zelf gezien.